S z c z y t n i k i  i  Ś w i ą t n i k i  D o l n e

w  par.  Brzezie k. Wieliczki

                  

 

  Jan  Bułat

                                                                      "Szkoły  Ludowe"

                                [
artykuł ze zbiorów prywatnych p. Anny Wcisło ze Szczytnik ]

   Galicja odpadłszy w r. 1772 od Rzeczpospolitej nie zaznała pobudzającej działalności Komisji Edukacji Narodowej. 

 Cesarzowa Maria Teresa nakazała urządzić szkolnictwo niższe według Felbigera, a więc po wsiach szkoły TRYWIALNE,
 a większych miastach GŁÓWNE, we Lwowie jako stolicy jedyna na cały kraj NORMALNA . Ta ostatnia miała wychowywać 

 nauczycieli dla szkół głównych, tych zaś wychowankowie mieli nauczać w trywialnych. Zarządziła, aby nauka w szkołach 

 niższych była w języku niemieckim. Dawne szkoły parafialne i kolegia akademickie przekształcono na główne w miastach,
 na trywialne po wsiach, znosząc ich zależność od kościoła, a poddajżc pod wyłączną władzę urzędów politycznych.
   Rok 1805 przyniósł tak zwaną polityczną ustawę szkolną, która narzuciła bezwzględną germanizację oświaty ludowej, 

 zaprowadzić język niemiecki w szkole niższej. Nadzór nad szkołą oddała z powrotem kościołowi, konsystorz diecezjalny  

 stawał sie władzą szkolną, dziekani i proboszczowie wizytatorami. Celem nauki stawało się wyrabianie wprawy w użyciu

 języka niemieckiego i wyuczenie czterech działań rachunkowych. Jako metodę nauczania oficjalnie wprowadzona ustawa 

 metodą pamięciową, jako środki wychowawcze surowy rygor i hojne wydzielanie plag cielesnych.
   Wprowadzone w latach 1860 - 1867 przeobrażenia ustrojowe monarchii austriackiej przyniosły Galicji wewnętrzną

 autonomię. Od 1860 r. do szkolnictwa ludowego wraca język polski. W r. 1866 sejm galicyjski powołał krajową władzę 

 edukacyjną pod nazwą Rada Szkolna Krajowa. Nowy etap rozwoju szkolnictwa ludowego otworzyły uchwalone przez sejm 

 krajowy we Lwowie trzy ustawy szkolne z 1873 r. oparte na postanowieniach państwowego normatywu szkolnego

 z 14 maja 1869 r. Krajowa ustawa o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkól ludowych oraz obowiązku posyłania

 do nich dzieci z 25 maja 1873 r. wprowadziła sześcioletni powszechny obowiązek szkolny dla dzieci w wieku 6 - 12 lat

 oraz uregulowała sprawy finansowe związane z utrzymywaniem i zakładaniem placówek oświaty ludowej.
   Stopień zorganizowania szkoły zależał od ilości uczniów na jednego nauczyciela, przeciętnie przypadało 80 dzieci.

 Zgodnie z tą zasadą, jeżeli w szkole było 160 dzieci, powstawała szkoła dwuklasowa. Szkoły wydziałowe miały zapewnić 

 dzieciom, które nie mogły się uczyć w szkole średniej, wykształcenie przewyższające zakres nauczania szkoły ludowej.

 Do szkoły tej trafiali uczniowie po pięciu latach nauki w szkole pospolitej. Program tej szkoły obejmował trzyletnie

 kształcenie w przedmiotach ogólnokształcących oraz praktycznych.
 Sieć szkolna tutejszej okolicy w 1866 roku.
 "SCHEMATYZM  obejmujący wszystkich nauczycieli przy szkołach narodowych w Tarnowskiej diecezji biskupiej

  obrządku łacińskiego znajdujących się na rok 1866" wymienia jakie w tutejszej okolicy istniały szkoły :
 - c.k. Szkoła główna z niższą realną w
Bochni założona 1784 r.
   Patron : Monarcha i Magistrat miejscowy,
   Dyrektor : Robert Kustner, uczyło : 6 nauczycieli, 3 zastępców i 1 pomocnik,
   Ilość uczącej się młodzieży : 525 oraz 87 uczniów szkoły niedzielnej.
 - c.k. Szkoła główna w
Wieliczce, założona 1786 r.
   Patron : Monarcha,
   Dyrektor : Jan Mohnhaupt, uczyło : 3 nauczycieli, 3 zastępców, 1 pomocnik.
 - Szkoła główna panieńska i zakład naukowy w celu wyższego wykształcenia panien w Klasztorze PP. Benedyktynek
   w
Staniątkach, założona 1789 r.
   Dyrektor : katecheta  : ks. Andrzej Kuczek,
   Prefekta : s. Elżbieta Porębska,
   Uczyły : 8 nauczycielek - zakonnic i 2 nauczycielki pomocnicze.
   Ilość uczącej się młodzieży : 90 uczennic.
 - Wyższy dwuletni kurs pedagogiczny kształcenia panien w
Staniątkach, założony 1861 r.
   Dyrektor kursu i nauczyciel : ks. Andrzej Kuczek,
   Uczyły : 7 nauczycielek ze szkoły głównej jak wyżej.
 - Trywialna szkoła panieńska w
Bochni, założona 1833 r.
   Patron : Magistrat miejscowy,
   Dyrektor : ks. Franciszek Ksawery Gluziński, proboszcz miejscowy, były dziekan i dozorca szkół.
   Uczyło : 3 nauczycielki i 1 nauczycielka robót ręcznych,
   Ilość uczących się młodzieży : 292.
 - Trywialna szkoła panieńska w
Wieliczce, założona 1789 r.
   Patron : Monarcha,
   Dyrektor : nieobsadzony,
   Uczyło : 3 nauczycielki i 1 pomocnica,
   Ilość uczącej się młodzieży : nie podano.
 Szkoły trywialne istniały w :
 -
GDOWIE, założona 1860 r.
   Patron : Pleban miejscowy,
   Nauczyciel : Jan Fliś,
   Ilość uczącej się młodzieży : 139 oraz 15 uczniów szkoły niedzielnej.
 -
NIEPOŁOMICACH, założona 1784 r.
   Patron : Uprzywilejowany, Bank Narodowy,
   Nauczyciel wzorowy : Antoni Borowicz, pomocnik tymczasowy : Jan Schneider,
   Ilość uczącej się młodzieży : 192 oraz 100 uczniów szkoły niedzielnej.
 -
PODGÓRZU, założona 1818 r.
   Patron : Magistrat,
   Nauczyciele : prow. nauczyciel 3 klasy : Wojciech Bednarski, nauczyciel 2 klasy :

   Piotr Droszcz, ur.1815 r., 32 lat służby,
   Ilość uczącej się młodzieży : 120 oraz 33 uczniów szkoły niedzielnej.
 -
WOLI  BATORSKIEJ, założona 1861 r.
   Patron : Gmina miejscowa,
   Nauczyciel : Maksymilian Gułowski,
   Ilość uczącej się młodzieży : 165.
 Szkoły parafialne istniały w :
 -
BISKUPICE - KONOPKA, założona : 1859 r.
   Patron : Pleban miejscowy,
   Nauczyciel : Michał Rudnicki,
   Ilość uczacej się młodzieży : 36.
 -
ŁAZANY, założona 1864 r.
   Patron : Konkurencja i pleban,
   Nauczyciel i organista : Sebastian Rajewski,
   Ilość uczącej się młodzieży : 54.
 -
NIEGOWIĆ, założona : 1839 r.
   Patron : Pleban miejscowy i konkurencja,
   Nauczyciel : Szymon Orzechowski,
   Ilośc uczącej  sie młodzieży : 35.
 Szkoły parafialne niesystemizowane istniały w :
 -
ŁAPANÓW, założona 1848 r.
   Patron : Pleban miejscowy,
   Nauczyciel i organista : Edward Siekierski,
   Ilość uczącej się młodzieży : 95.
 -
RACIECHOWICE, założona 1842 r.
   Patron : Pleban miejscowy,
   Nauczyciel : Józef Łosiowski,
   Ilość uczącej się młodzieży : 63 oraz 35 uczniów szkoły niedzielnej.
 Reorganizację sieci szkolnej Ziemi Bocheńskiej rozpoczęła Rada Szkolna Okręgowa w 1893 r. zaczynając od szkół

 w mieście Bochni, gdyż tam były warunki odpowiednie pod względem lokalowym i finansowym do przeprowadzenia 

 inwentaryzacji.
 W miejsce szkoły głównej i szkoły panieńskiej utworzone zostały jednolite pięcioklasowe szkoły - męska i żeńska.
 Niższa Szkoła Realna została przemianowana na 3 - letnią Szkołę Wydziałową, połączoną organizacyjnie z 5 - letnią szkołą 

 Męską. Bochnia otrzymała szkołę z 8 - letnim zakresem nauczania - z najwyższym stanem organizacyjnym.
   Szkoły trywialne w tych miejscowościach, których zarządy gminne wyraziły zgodę na warunki stawiane przez władze 

 oświatowe, przemianowano na szkoły jedno i dwuklasowe.
   W Niepołomicach utworzono 4 - klasową szkołę ludową. C.k. Rada Szkolna Krajowa pismem z 29 października 1879 r. 

 wezwała gminę m. Niepołomice do postawienia piętrowego budynku dla szkoły ludowej. Rada Miejska jednogłośnie

 uchwaliła wystawienie budynku szkolnego. Budowę rozpoczęto 1879 r., a zakończono w lipcu 1881 r.

 Pierwszym kierownikiem tej szkoły został  Konstanty Przybytko.
 Od początku XIX wieku istniała też w Niepołomicach Szkoła Żydowska - HEDER, prowadzona przez miejscowego rabina.
   Szkoły parafialne, a w większości też filialne pozostały na dawnym statusie jako nieuregulowane jednoklasowe, gdyż 

 brakowało dla nich nauczycieli oraz środków finansowych.
   W Niegowici utworzono 2 - klasową szkołę ludową, chociaż spełniała warunki przewidziane dla szkół czteroklasowych.

 Nowe szkoły ludowe zorganizowano w : Targowisku 1886 r., Cikowicach i Książnicach 1887 r., Pierzchowie i Siedlcu 1888 r., 

 Chróści 1889 r.
   Podstawowym warunkiem reorganizacji lub organizacji szkoły w gminie wiejskiej i małomiejskiej było powołanie zakresu,
 w którego skład wchodziły od jednej do trzech lub nawet czterech wsi (gmin). Do tych zakresów szkolnych należały obszary 

 dworskiego danego terenu. Gmina szkolna musiała zapewnić grunt na parcelę budowlaną, boisko i ogród, wybudować 

 pomieszczenie dydaktyczne (budynek szkolny) z mieszkaniem dla nauczyciela, zapewnić środki na wyposażenie
 i utrzymanie szkoły oraz opłacać prestacje (należności) na pensje nauczycielskie.
   Dla zapewnienia materialnego bytu organizowanych szkół ludowych zgodnie z krajowymi ustawami szkolnymi utworzono
 w Galicji trzystopniową organizację o charakterze finansowa - fundusz szkolny krajowy, fundusz szkolny okręgowy

 z siedzibą w Bochni i fundusze szkolne miejscowe każdej oddzielnej szkoły ludowej.
   Środki finansowe funduszy szkolnych pochodziły przede wszystkim z dodatków do podatków państwowych bezpośrednich, 

 indywidualnych danin, dotacji gmin czy też majątku własnego. Dodatki do podatków na pensje nauczycieli w całej Galicji

 były jednakowe i wynosiły 3 % podatków państwowych opłacanych przez wielką własność ziemską (dwory) oraz 9 % 

 podatków państwowych wnoszonych przez miasta i małą własność wiejską (chłopi - włościanie). świadczenia ludności

 na wydatki rzeczowe szkół takie jak : opał, światło, obsługa, wyposażenie w meble, podstawowe pomoce naukowe itp.

 w każdej gminie szkolnej były inne - w zależności od liczby ludności, zamożności mieszkańców, a także posiadania

 przez samorządy majątku własnego. Najwyższe ze spotykanych w powiecie bocheńskim dodatki na utrzymanie szkoły 

 opłacały gminy - Lipnica Górna aż 99, 34 % oraz Zabierzów 89, 42 % podatków bezpośrednich wnoszonych przez małą 

 własność ziemską (chłopów). Ciężary jakie ponosiła ludność na utrzymanie szkół ludowych były dlatego tak wysokie

 bo placówki oświatowe utrzymywano środkami miejscowymi bez żadnych dopłat ze strony państwa.

 Dlatego wiele wsi (gmin) mniej zamożnych broniło się przed uruchomieniem publicznej szkoły i wolało we własnym

 zakresie organizować naukę czytania i pisania jako tańszą, a przez to łatwiej dostępną dla ubogich mieszkańców wsi.

 Takie nauczanie c.k. Rada Szkolna Krajowa nazywała POKĄTNYM, a w sprawozdaniu zapisała "w niektórych okręgach 

 ludność utrzymuje sobie niewielkim kosztem pokątne szkółki zimowe". Przyczyna wolnego wzrostu ilości publicznych

 szkół ludowych w Galicji i w powiecie bocheńskim, do którego należały m.in. Szczytniki leżała przede wszystkim w wadach 

 krajowej ustawy o kosztach zakładania i utrzymywania szkół ludowych, świadczenia na cele szkolne płaciły tylko te gminy, 

 które posiadały szkołę albo zadeklarowały jej założenie. Mankamentem ustawy było też nierównomierne rozłożenie

 obciążenia podatników. Mała własność czyli chłopi płacili wg ustawy "trzy razy tyle na pensje dla nauczycieli co obszary 

 dworskie". Nowa ustawa z 23 maja 1885 r. o zakładaniu i urządzaniu publicznych szkół ludowych ustaliła jednakowe 6 % 

 prestacje szkolne dla małych własności i obszarów dworskich, wyznaczyła 10 % dodatków jako górne granice świadczeń 

 na utrzymanie szkół, biedniejszym gminom przyznała pomoc w postaci zasiłku z funduszu szkolnego krajowego, - co dało 

 przyspieszenie rozbudowy sieci szkolnej. W powiecie bocheńskim do przyspieszenia organizowania i budowy nowych szkół

 w końcu XIX  i na poczatku XX wieku przyczyniła się także ożywiona działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego.

 Tabela 3 zawiera wykaz budynków szkolnych z powiatu bocheńskiego i tutejszej okolicy, które zbudowano przy pomocy 

 zasiłków funduszu szkolnego krajowego, wymienione w sprawozdaniu c.k. Rady Szkolnej Krajowej o stanie szkolnictwa 

 publicznego.
   W sprawozdaniu c.k. RSK z roku szkolnego 1890 / 92 jest wykaz miejscowości, w których na mocy rozporządzenia RSK
 z 13 kwietnia 1891 r. do l. 5594, przede wszystkim mają być zorganizowane publiczne szkoły ludowe w okręgu szkolnym 

 Bochnia, wymienione są gminy : Brzezie - Gruszki i Szarów.
 We wspomnieniach Jana Szczepanika z Brzezia, na temat budowy szkoły w Brzeziu jest nastepujący opis :

 "Był to na ten czas dość rozumny człowiek [sprowadzony do Brzezia nauczyciel, emeryt Izby Skarbowej z Bochni

 zw. filancem], radził by szkołę gmina postawiła, bo też później zaczęto się brać do budowy. Zrobiono uchwałą Rady gminnej

 w Brzeziu [pismo do] R[ady] Sz[kolnej] w Bochni i do Starostwa, chociaż byli oporni by szkoły nie budować.

 Tłumaczono sobie, że się obciąży budżet gminy, a dzieci nie będą mieć czasu chodzić co dzień i jeszcze bardziej bano się 

 kary za nie posyłanie dzieci [do szkoły].

 Dziedzic tutejszy Żeleński z wielką biedą dał plac 1 / 2 morgi z wielkim zastrzeżeniem, bo gmina nie miała pastwiska

 i odpowiedniego placu. Wszystkie formalności załatwiano u władz, cegły zrobiono we wsi i szkoła została wybudowana

 w 1890 roku, jednoklasowa z dwoma salami i mieszkaniem dla nauczyciela". Ale cytowany tu fragment i wcześniejsze

 opisy z okresu po zniesieniu pańszczyzny wspominane, są chronologicznie nie uporzadkowane.
 Zapewne na podstawie wspomnianej uchwały Rady gminnej w 1890 roku wystąpiono z pismem do c.k. Rady Szkolnej 

 Okręgowej w Bochni i do Starostwa w sprawie budowy szkoły w Brzeziu. W związku z pismem gminy Brzezie, Rada

 Szkolna Okręgowa w Bochni pisemnie wezwała Zwierzchności gmin i przełożonych obszarów dworskich, by stawili się

 u Inspektora Szkolnego Okręgowego w Bochni w sprawie organizacji szkół ludowych w parafii Brzezie.
   Wiosną 1950 roku w obejściu mojego ojca Piotra Bułata w Szczytnikach, Władysław Szlachta syn Cypriana gospodarz 

 ze Świątnik mówił : "gdy zamierzano organizować szkołę ludową w Brzeziu, proponowano dołączenie do Związku szkolnego
 w Brzeziu gmin Czyżów, Świątniki i Szczytniki, ale gminy Szczytniki i Świątniki nie zgodziły się, wspólnie utworzyły

 Związek szkolny w Szczytnikach, gmina Czyżów przystąpiła do Związku szkolnego w Brzeziu.
   Według protokołu spisanego 29 maja 1891 roku w biurze c.k. Inspektora Szkolnego Okręgowego Szymona Matusiaka
 w Bochni, - w sprawie ORGANIZACJI  SZKÓŁ  LUDOWYCH  w  PARAFII  BRZEZIE , mianowicie w Brzeziu, Szczytnikach, 

 Szarowie i Grodkowicach. Na wezwanie c.k. Rady Szkolnej Okręgowej w Bochni z dnia 4 maja 1891 r. l. 435, stawili się 

 reprezentanci gmin i przełożeni obszarów dworskich :
  1. Wojciech Włodarz wójt, Jakub Gaj asesor, Franciszek Kalicki, Wincenty Mikułowski radni z BRZEZIA i GRUSZEK.
  2. Augustyn Konarski wójt, Szymon Gaj asesor, Wojciech Włodek, Walenty Hajduk radni z CZYŻOWA.
  3. Piotr Kumecki wójt, Stanisław Pawlik asesor, Marcin Pęcak, Karol Fita radni  ze ZBORCZYC.
  4. Szczepan Wcisło wójt, Nikodem Janik asesor, Kasper Kołos, Kazimierz Strojek radni ze SZCZYTNIK.
  5. Franciszek Radwański wójt, Kazimierz Bartosik asesor, Cyprian Szlachta, Franciszek Radwański radni
      ze ŚWIĄTNIK  DOLNYCH
  6. Kazimierz Wajda wójt, Łukasz Palich asesor, Jan Gruszecki, Mateusz Wajda radni z SZAROWA.
  7. Antoni Palich wójt, Piotr Śledziowski asesor, Kasper Kościółek, Tomasz Nawojowski radni z DĄBROWY.
  8. Stanisław Jankowicz podwójci, Józef Kubicz asesor, Kazimierz Kubicz, Wojciech Skrzypek radni z GRODKOWIC.
  9. Franciszek Prochwicz wójt, Jędrzej Hytroś asesor, Błażej Maciejasz, Tomasz Kowalski radni z ŁYSOKAŃ.
 10. W - ny P. Stanisław ŻELEŃSKI  właściciel dóbr Brzezie - Gruszki - Grodkowice - Łysokanie i Dąbrowa, a zarazem 
      przełożony wymienionych obszarów dworskich.
 11. W - ny P. Paweł LIBISZOWSKI właściciel i przełożony obszaru dworskiego w Szczytnikach.
 12. Pełnomocnik W - nego P. Kazimierza OLEARSKIEGO przełożonego obszaru dworskiego w Zborczycach i Czyżowie
      p. Cyprian Szlachta.
 Po przeprowadzonej dyskusji pod przewodnictwem c.k. Inspektora Szkolnego Okręgowego Szymona Matusiaka

 uchwalono jednomyślnie w parafii Brzezie - Gruszki utworzyć następujące związki szkolne :
 I. Szkołę etatową dwuklasową w Brzeziu, dla gmin : Brzezie, Gruszki, Czyżów i Zborczyce.
 II. Szkołę etatową  jednoklasową w Szczytnikach, dla gmin : Szczytniki i Świątniki Dolne.
 III. Szkołę etatową  jednoklasowa w Szarowie, dla gmin : Szarów i Dąbrowa.
 IV. Szkołę filialną w Grodkowicach, dla gmin : Grodkowice i Łysokanie.
 Właściciel obszaru dworskiego Wny P. Paweł Libiszewski ze Szczytnik ofiarował dobrowolnie 1 mórg gruntu
 w Szczytnikach pod budowę szkoły.
 Wny P. Stanisław Żeleński ofiaruje ze swej strony plac pod budowę szkoły w Brzeziu i Grodkowicach tudzież osobny

 dodatek VI pryzm torfu i 1 / 2 sąga drzewa dla nauczyciela jako osobny dodatek do płacy jego, zastrzegając sobie za to

 wpływ przy obsadzaniu nauczyciela tj. współopinię z Radą Szkolną Miejscową.
 Gminy i obszary dworskie wszystkich wyżej wymienionych związków szkolnych zobowiązują się, o ile tego ofiarodawcy

 nie uczynią, dostarczyć plac pod budynek i ogród szkolny, wystawić odpowiedni budynek szkolny z mieszkaniem

 dla nauczyciela  i budynek ten w dobrym stanie utrzymać, corocznie wstawić do budżetu szkolnego miejscowego kwotę 

 potrzebną na wydzierżawienie jednego morga gruntu dla nauczyciela, o ile takowego w naturze nie otrzymają.

 Na płacę roczną dla nauczyciela będą gminy i obszary dworskie opłacały kwotę jaką im wypada w myśl obowiązujących

 ustaw szkolnych. Opał, obsługę i wszystkie  potrzeby szkolne, o ile ofiarodawcy na rzecz tych szkół nie przyjdą w pomoc, 

 gminy i obszary dworskie będa opędzały i opłacały z własnych funduszy w myśl ustawy.
 Budynek szkolny w Brzeziu będzie oddany najpóźniej od dnia 1 września 1893 r., a możliwie i wcześniej.
 Budynek szkolny w Szarowie będzie mógł być oddany do użytku szkolnego dopiero od dnia 1 września 1894 r.,

 a tylko w razie ofiar jakich ze strony wys. władz ewentualnie od 1 / 9 1893 r.
 Budynek szkolny w Szczytnikach będzie mógł być oddany najdalej od 1 września 1894 r., ewentualnie od roku 1893.
 Budynek szkolny w Grodkowicach będzie mógł być otwarty z dniem 1 września 1893 r., przy czym
 Wny P. Stanisław Żeleński zastrzega, że w razie gdyby c.k. Rada Szkolna Krajowa zezwoliła obsadzać szkołę

 Felicjankami, wyższe koszta budowy z tego tytułu przypadające, przyjmuje na siebie.
 Na koniec zapisano : "Protokół niniejszy po odczytaniu podpisujemy i pieczęcią gminną stwierdzamy, dodając, że w razie 

 niedotrzymania któregokolwiek z przyjętych na siebie zobowiązań, politycznej egzekucji się poddajemy".
   W Bochni dnia 29 maja 1891 r. własnoręcznie podpisali - Stanisław Żeleński i Paweł Libiszowski.
 Własnoręcznie albo krzyżykiem podpisali :
 Wojciech Włodarz wójt, mp.
 + Jakub Gaj podwójci
 Franciszek Kalicki radny, mp.
 Wincenty Mikutowski radny, mp.
 Szczepan Wcisło wójt, mp.
 + Nikodem Janik asesor
 + Kazimierz Strojek radny
 Kasper Kołos radny, mp. ( in dorso )
 + August Konarski wójt
 + Szymon Gaj asesor
 + Włodek radny
 Hajduk radny, mp.,
 podpis Sz. Matusiak mp.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Schematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1893
 SZKOŁY  LUDOWE  POSPOLITE w powiecie  bocheńskim
- w tutejszej okolicy wymienione są :
 1) 4 - klasowa w
Niepołomicach
    Nauczyciel kierujący : Przybytko Konstanty
    Nauczyciel starszy : Płaczek Franciszek
    Nauczyciel : Marzec Wilhelmina
    Nauczyciel młodszy : Chwalińska Wanda
    Nauczyciel nadetatowy :  Kadleś Wacław

 2) 2 - klasowa w
Kłaju
    Nauczyciel kierujący : Kępa Marcin
    Nauczyciel starszy : Mrusiński Hipolit

 3) 2 - klasowa w
Niegowici
    Nauczyciel kierujący : Krawecki Michał
    Nauczyciel nadetatowy : Szanka Klotylda

 4) 2 - klasowa w
Woli Batorskiej
    Nauczyciel kierujący : Jarzyna Maciej
    Nauczyciel starszy : Hanusiak Józef

 5) 1 - klasowa w
Chróści, - nauczyciel : Porębska Aniela
 6) 1 - klasowa w
Cikowicach, - nauczyciel : Kołodziej Franciszek
 7) 1 - klasowa w
Gierczycach, - nauczyciel :  Czarnoch Karol
 8) 1 - klasowa w
Książnicach, - nauczyciel : Hyczek Jan
 9) 1 - klasowa w
Pierzchowie, - nauczyciel : Chorąży Karol
 10) 1 - klasowa w
Podłężu, - nauczyciel : Szczurkiewicz Józef
 11) 1 - klasowa w
Siedlcu, - nauczyciel : Gondek Stanisław
 12) 1 - klasowa w
Targowisku, - nauczyciel : Wyczesany Andrzej
 13) 1 - klasowa w
Zabierzowie, - nauczyciel : Łysak Jędrzej, nauczyciel nadetatowy : Sworzeniowska Aniela


                                                                                                                                                                   Jan Bułat

 

 

 

 

powrót do strony głównej