S z c z y t n i k i  i  Ś w i ą t n i k i  D o l n e

w  par.  Brzezie k. Wieliczki

                  

 

 Walerian Nekanda Trepka "Liber Generationis Plebeanorum".


 Srocki nazwał się Wojciech, syn chłopa Kałuszki z Podolina, wsi księżej do Wolborza, a że wieś Srockie

 o granicę jest z tego Podolina, od tego ten, służąc u księży w krakowskiej ziemi, nazwał się Srockim.

 Nie śmiał się zwać tak pierwej, póki był żyw Srocki
 w tem Srockim za Piotrkowem, eż po śmierci jego zwał się, nie strzegąc się już.

 Ten Wojciech, służąc księdzom tym, zdobył się  w pieniądze, ma na 10 tysięcy, ale twarz jego grubijańska, chłopska,

 wydaje go być chłopem. Brat jego rodzony w Piotrkowie mieszkał, Kałuszka forman.

 Ten formanów syn Wojciech pojął był Głowacką rzeczoną, co w Witowie pod Żabnem, wsi p. Lubomirskiego,

 ojciec jej komorą mieszkał, o którym opisanie pod Głowacki. Z tą Głowacką miał syńca i dziewek dwie ;

 jednę dał za Wolskiego, o którym pod W, co mieszkał komorą najmem anno 1629 u chłopa w Wąsowie,

 wsi księdza Tarłowej w krakowskiej ziemi, a ociec Wolskiego tego chłop, za urzędnika po dworach

 abo raczej za gospodarza bywał w krakowskiej ziemi.
 Srocki zaś Wojciech ten  od r. 1624 i r. 1630 trzymał arendą od p. Lubomirskiego
Szczytniki wioskę od Bochnie dwie mili.   

 Srockiego   Stanisława z piotrkowskiego kraju chciał przedarować, aby go za powinnego przyjął i udawał, ale ten Stanisław

 był czci odsądzony w Piotrkowie od p. Suchockiego o żony wzięcie, co Dębickiemu ją zjechać odmówił.

 Jest ta imfamija anno 1621 publikowana i w grodzie krakowskim oblata.

 Ten infamis Srocki ze trzema synów w Tarnowie się bawił i anno 1632.

 Głowacki, tez chłop z urodzenia. Służył za urzędnika pod Żabnem w Otwinowie wsi Ligęzy Mikołaja rzeszowskiego.

 Syn tego to służył u p. Stanisława Dębieńskiego w krakowskiej ziemi anno 1629 i potem, a dziewkę dał był za Srockiego 

 chłopa, o którym pod S.

 Wolski zwał się Jan, syn Wolskiego mieszczanina z Żarnowca. Matka jego z Żarnowca była Sroczanka, żywa i anno 1634, 

 przy Dudzińskiej mieszce dziewce mieszkała. Ten syn jej Jan służył p. Popławskiemu podstarościemu w Żarnowcu.

 Coś był zbrobił i uciekł od niego. Służył potem w Wielkiej Polszcze od r. 1620 i anno 1630.

 Jadąc przez Żarnowiec anno 1627, był u tej matki.

 Ożenił się w tamtej stronie a będzie się udawał szlachcicem.

 

 

 

powrót do strony głównej